Op de naar het zuiden en zuidwesten gerichte hellingen in het noordwesten van Italië m.n. Piemonte maar ook de lagere gedeelten van de Aosta vallei komt men deze druif tegen. Hij ontluikt vroeg maar rijpt laat, meestal eind september, begin oktober. Zijn naam ontleend hij aan ‘nebbia’ (mist), hoogstwaarschijnlijk omdat een dikke natuurlijke waas de rijpe druif bedekt. Een krachtige druif die veel eisen stelt aan zijn huisvesting: het liefst gedijt hij in kalkrijke mergelbodem. In het bijzonder komt deze bodemsoort voor aan de rechteroever van de Tanaro rivier in Piemonte; en is in staat om de subtiliteit van de verschillende terroirgebieden te onderscheiden. De nebbiolo levert de Barolo, Barberesco en de minder bekende Gattinara wijnen op.

De jonge wijn is licht van kleur die naarmate de wijn oudert, in oranje verandert. Kenmerkend voor deze wijnen zijn de hoge zuurgraad en tannine gehalte en daarbij enorm scala van aroma’s zoals gedroogde kersen, drop, viooltjes, roos, maar ook teer, bladgrond, en cordiet komt voor. Naast de Italiaanse provincie wordt hij ook gecultiveerd in de Languedoc, Zwitserland, Oostenrijk, Noord Amerika (Californië, Washington state, Oregon, New Mexico) en Zuid Amerika (Argentinië en Chili), Canada, Zuid Afrika, Australië en Nieuw Zeeland.